اعلام شناسه از راه دور

اخیرا )  FAA اداره هوانوردی فدرال - این اداره‌، یکی از واحدهای ترابری ایالات متحده آمریکا است که وظیفه کنترل و سرپرستی همه امور هوانوردی غیرنظامی در آمریکا را بر عهده دارد(قوانین پیشنهادی خود را برای شناسایی پهپادهای غیر نظامی "از راه دور" ارائه نموده است.

در این زمینه اخبار و حواشی زیادی وجود دارد که جنبه های مختلف این سند عظیم 319 صفحه ای را پوشش می دهند که بیشتر آنها مربوط به فعالیت های بسیار خاص است. از آنجایی که این مطلب برای مهندسین نقشه بردار تدوین شده است، بنابراین در مورد تاثیر این قانون بر فعالیت نقشه برداران با استفاده از پهپاد صحبت خواهیم کرد.

تا چهار سال آینده اتفاق خاصی رخ نمی دهد.

تاثیر این قانون بر نقشه برداران حد اقل خواهد بود.

برخی از پهپاد های قدیمی(و نه همه آنها) باید از رده خارج شوند.

شناسایی از راه دور چیست؟

بهترین راه برای شناسایی یک وسیله یا شخص یا ... ، شناسایی با استفاده از رویت پلاک منحصر به فرد آن است. در مورد پرنده های بدون سر نشین به دلیل محدودیت های بصری نمی توان از این امکان بهره برد لذا ایده "اعلام شناسه از راه دور" شکل گرفت . از طریق انتشار پلاک منحصر به فرد پرنده بدون سرنشین بر بستر اینترنت یا Wi-Fi و اخذ این اطلاعات توسط پلیس، سازمان های دولتی و نهادهای امنیتی و بازرسی و ... مشخص می شود که چه کسی هواپیمای بدون سرنشین را هدایت می‌کند و حتی امکان شناسایی نوع پرنده نیز به وجود می آید. به کمک این روش، ردیابی خلبانانی که به طور غیرقانونی پرواز می کنند، در یک بستر قابل اطمینان و مشخص امکان پذیر می گردد.

این شناسه منتشر شده توسط پرنده شامل مجموعه ای از ارقام است که به طور خاص به پهپاد یا خلبان اختصاص یافته – مانند پلاک خودروها با این تفاوت که بجای قرائت پلاک، این شناسه از طریق اینترنت ارسال می شود و توسط یک تلفن هوشمند قابل خواندن است زیرا در واقع شما به عنوان یک ناظر نمی توانید شماره ای را بر روی پرنده ببینید. نکته حائز اهمیت آن است که این شناسه حاوی اطلاعات شخصی مانند نام، شماره تلفن یا آدرس ایمیل شما نیست و صرفاً پلیس و آژانس های فدرال و نهادهای امنیتی و دولتی توانایی جستجو در اطلاعات شخصی را برای پیدا کردن خلبانان غیر مجاز دارند.

شایان ذکر است که این یک سیستم کاملاً جدید بوده و کاملاً جدا از سیستم فعلی ADS-B است که توسط هواپیماهای سرنشین دار استفاده می شود. سیستم جدید Remote ID صرفاً برای استفاده در پهپادها طراحی شده است.

چه زمانی کاملا اجرایی خواهد شد؟

ما انتظار داریم که این قانون در سال 2024 یا بعد از آن اجرایی شود.

آنچه به تازگی منتشر شده یک نمونه NPRM است

 (NPRM  چیست ؟یک اعلامیه عمومی است و هنگامی که یکی از نهادهای مستقل دولت ایالات متحده امریکا بخواهد یک قانون یا آیین نامه را به عنوان بخشی از فرایند حاکمیت اضافه، حذف یا تغییر دهد به آن ها رجوع می کند. این بخش مهمی از قوانین اداری ایالات متحده است که به طور معمول با ایجاد فرایندی از اظهارنظر عمومی و همه پرسی ، کار دولت را تسهیل می کند.)

و قانون نهایی نیست. این بدان معناست که این دستورالعمل باید قبل از انتشار به عنوان یک قانون نهایی، یک اظهار نظر عمومی و یک دوره مرور را طی کند. به عنوان مثال ، قسمت 107 NPRM در فوریه سال 2015 منتشر شد و قانون نهایی تا ژوئن 2016 یعنی شانزده ماه بعد منتشر نشده بود. بنابراین انتظار می رود که این روند قانون‌گزاری ، حداقل سه سال به طول بیانجامد تا تمامی الزامات ذکر شده در آن، لازم الاجرا شود. در این شرایط، کاملا بدیهی است که چند مورد به ناچار، زودتر از موعد اجرا شوند. به عنوان مثال تولیدکنندگان پهپاد می بایست تمهیدات لازم جهت سازگاری با این قانون را در دستور کار خود قرار دهند.

با توجه به موارد ذکر شده، این قانون برای مدت طولانی هیچ تاثیری بر کاربران نخواهد گذاشت و در 4 سال آینده، بیشتر اپراتورهای تجاری قبل از اجرایی شدن این قانون، پهپادهای خود را با دستگاه های جدیدی که با این قانون سازگار باشد جایگزین خواهند کرد.

نقشه برداران چه می شوند؟

پس از اجرای قانون جدید ، احتمالاً در سال 2024 یا بعد ، پهپادها باید به فناوری مناسب برای اعلام شناسه خود، از راه دور مجهز شوند. پخش از طریق اینترنت با استفاده از تلفن همراه یا Wi-Fi انجام خواهد شد. از آنجایی که بسیاری از نقشه برداران در مناطق روستایی و بدون اتصال به اینترنت کار می کنند، در این مناطق نیز امکان پرواز وجود دارد و پهپادها می توانند یک سیگنال رادیویی را پخش کنند که در انطباق کامل با تبصره بخش 89.110 می باشد.

اگر اینترنت در هنگام برخاستن یا در طول پرواز در دسترس نباشد و پرنده بدون سرنشین نتواند از طریق اتصال به اینترنت به Remote ID USS منتقل شود ، سیستم کنترل پرواز پهپاد، باید عناصر پیام را مستقیماً پس از برخاست به زمین منتقل کند. " بخش 89.110"

به همین دلیل اساساً هیچگونه اختلال در جریان کار پهپاد های فعلی پدید نخواهد آمد.

این فناوری خیلی پیچیده نیست و بعید به نظر می رسد که هزینه سخت افزارهای استفاده شده در پهپاد را به طرز چشمگیری افزایش دهد یا اندازه و وزن آنها را زیاد کند. شرکت DJI تقریباً تمام پهپادهای خود را به تجهیزات ADS-B مجهز کرده است و افزایش قیمتی را در پی نداشته است. الزامات قوانین Remote ID عمدتاً بر تولیدکنندگانی همچون شرکت DJI ، در طی 4 سال آینده قرار خواهد گرفت و افزایش قیمت زیادی در انتظار کاربران نیست.

در نتیجه حداقل تا سال 2024 عملیاتی شدن این قانون محتمل نبوده و بنابراین زمان زیادی برای استفاده از پهپادهای فعلی وجود دارد و می توان نتیجه گرفت که تنها تأثیرگذاری قابل بحث بر روی مهندسان نقشه بردار تا آن زمان این است که پهپادهایی که در حال استفاده هستند یا باید به این سیستم مجهز شوند و یا از رده خارج شوند یا به عبارتی بازنشسته شوند. از طرف دیگر، بیشتر هواپیماهای بدون سرنشین خریداری شده در چهار سال آینده احتمالاً از قبل با این قانون سازگار بوده و جای نگرانی درمورد خرید یک پهپاد جدید براساس این قانون وجود ندارد.

باتوجه به اینکه تنها ماده شرایط عمومی پیمان در خصوص رسیدگی به تاخیرات ،  ماده ۳۰ شرایط عمومی پیمان و بخشنامه شماره ۵۰۹۰ مورخ۰۲/۰۹/۱۳۶۰می باشد که هرکدام از آنها نیز به نوبه خود دارای نکاتی فراوان می باشد لذا تهیه و رسیدگی به پرونده تاخیرات یکی از بحث بر انگیز ترین موارد در طول عمر یک پروژه می باشد .

 مسایل و مشکلاتی که موجب تاخیر در پروژه می شود:

۱- تاخیر در پرداخت توسط کارفرما

۲- تاخیر در ابلاغ نقشه ها

۳- مشکلات ناشی از وضعیت متغییر جوی در شهرهای سردسیر و مرطوب

۴- نوع قرارداد های مرسوم

۵- ورود کارفرما به حیطه های مشاور و پیکانکار

۶- عدم انتخاب پیمانکار مناسب با حجم کار به دلیل نوع و روش انجام مناقصه

۷- عدم وجود برآورد صحیح از کار در هنگام مناقصه

۸- ضعف اجرایی و برنامه ریزی پیمانکاران

برخی از تبعات تاخیرات غیر مجاز در پروژه ها:

۱- شمول ماده ۴و۵و۶و۷ ماده ۴۶ شرایط عمومی پیمان

۲- اعمال جریمه تاخیرات مطابق مفاد ماده ۵۰ شرایط عمومی پیمان

۳- محاسبه تعدیل با شاخص متوسط در دوره تاخیر غیر مجاز

۴- افزایش هزینه ها به دلیل افزایش اکیپهای اجرایی و افزایش شیفت کاری به دلیل فشار مشاور و کارفرما به پیمانکار جهت جبران تاخیرات

۵- عدم رضایت کارفرما و مشاور و در نتیجه عدم ابلاغ قراردادهای جدید به دلیل ضعف پیمانکار

هدف از این دستورالعمل ایجاد وحدت رویه بین پروژه ها در تدوین لایحه تـأخیرات، شناسـایی عوامـل و دلایـل ایجـاد تـأخیر در اجـراي

عملیات موضوع پیمان و تعیین میزان اثرگذاري آن در مدت پیمان در پروژه ها است.

دامنه کاربرد این دستورالعمل به منظور بهره گیري درکلیه پیمان هاي سازمان مهندسی و عمران شهر تهران کاربرد دارد.

فرمت فایل : PDF

حجم فایل : 440 کیلو بایت

ترکیب تکنولوژی و علم در عرصه های مختلف، منجر به تولید ابزار و وسایلی می شود که بشر را برای رسیدن به پیشرفت های بیش از پیش خود، یاری می‌کند. ساخت پهپاد نقشه برداری، نمونه ای از این تکنولوژی ها است که در علم نقشه برداری وارد شده است که نه تنها منجر به سهولت در امر نقشه برداری شده بلکه، کیفیت خروجی و محصولات را نیز افزایش داده است.

پهپاد نقشه برداری، هواپیمایی است بدون سر نشین که قابلیت هدایت از دور را دارد و برای انجام امور مختلف نقشه برداری استفاده می‌شود. پهپاد نقشه برداری نوعی سنجنده محسوب می شود که با توجه به نیاز می تواند مجهز به دوربین تصویربرداری، سنجنده ی مادون قرمز و یا لیدار باشد. استفاده از پهپاد نقشه برداری، علاوه بر دقت و سرعت بالا، قابلیت عبور از مناطق خطرناک و صعب العبور را در هر بازه زمانی فراهم می‌کند. استفاده از پهپاد نقشه برداری، نیازمند دوربین متریک  به جای دوربین های غیر غیر متریک متداول در تصویر برداری های هنری است و بسته به تجهیزات پهپادهای نقشه برداری، رنج قیمتی متفاوتی برای آنها در نظر گرفته شده است.

اولین پهپاد در سال ۱۹۱۳ ساخته و به مرحله ی بهره برداری رسید که با توجه به پیشرفت تکنولوژی در آن زمان، چندان موفقیت آمیز نبود. پنج سال بعد، یعنی در سال ۱۹۱۸ دو پهپاد توسط کمپانی اسپری با نام باگ، ساخته شد که سال ها بعد در جنگ جهانی دوم، نوع پیشرفته تر آن مورد استفاده قرار گرفت. به موازات پیشرفت تکنولوژی نوعی دیگر از پهپاد ها با نام بمب پرنده، پا به عرصه ظهور گذاشتند که آلمانها به کمک آن توانستند لندن را بمباران نمایند.

آمریکا نیز در بازه ی زمانی ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۵، بالغ بر ۳۴۰۰ پرواز شناسایی در جنگ ویتنام را به کمک پهپادها انجام داد که بخش زیادی از این پروازها، موفق بودند. نتایج رضایت بخشی که پهپادهای اسرائیلی در جنگ ۱۹۷۳ کسب کردند، ارتش آمریکا را بر آن داشت که در سال بعد، نوع جدیدی از پهپادها را بسازند. ساخت پهپاد در کشور روسیه نیز از سال ۱۹۲۰ آغاز شد. البته در آن زمان، موفقیت زیادی حاصل نشد. اما در سال ۱۹۵۰ اقدام به ساخت نوع پیشرفته تری از آنها نمود.

پهپاد فتوگرامتری، که تصویر برداری هوایی را انجام می‌دهد از دو بخش سخت افزاری شامل: ناوبری، مخابرات، برداشت داده و ایستگاه زمینی و هم چنین بخش نرم افزاری شامل: کنترل ناوبری، طراحی پرواز، آماده سازی و پردازش تصاویر دریافتی از سطح زمین، و تهیه نقشه DEM تشکیل شده است. در واقع برای انجام تصویربرداری با این پهپاد نقشه برداری، باید قبل از پرواز، پروژه و پارامتر های آن توسط کارفرما تعریف شود. سپس منطقه ای که قرار است توسط پهپاد نقشه برداری، تصویربرداری شود، شناسایی و برای پرواز برنامه ریزی لازم انجام شود. اخذ مجوز پرواز و تصویربرداری و هم چنین طراحی نقاط کنترل زمینی و نشانه گذاری از دیگر مراحل ضروری قبل از پرواز پهپاد نقشه برداری می باشد.

در حال حاضر محدودیت ها و مشکلاتی در استفاده از پهپاد ها وجود دارد که انتظار می‌رود در آینده، مرتفع گردند. از جمله اینکه انتظار می‌رود با به روز رسانی تکنولوژی روز دنیا در آینده ای نزدیک، بتوان مدت زمان پرواز پهپاد نقشه برداری را افزایش داد. در حال حاضر یکی از این پیشرفت ها قالبلیت ppk در پرنده های بال ثابت و کوادکوپتر ها است که نیاز به نقاط کنترل زمینی (GCP) را تا حد بسیار زیادی کم کرده است.

مزیت های استفاده از پهباد فتوگرامتری

 وجود اطلاعات سه بعدی دقیق از سطح زمین، یکی از اساسی ترین نیازهای کاربردهای مکانی است.

به طور معمول روش هایی که برای تهیه نقشه های توپوگرافی استفاده می‌شوند، شامل:

فتوگرامتری هوایی با استفاده از دوربین‌های متریک، استفاده از تصاویر ماهواره‌ای، نقشه‌برداری زمینی و یا استفاده از تکنولوژی لیدار است.

اما در بعضی از موارد به دلیل مشکلاتی از قبیل: هزینه، دسترسی به منطقه، صعب‌العبور بودن منطقه، مجوزهای موردنیاز،

زمان انجام پروژه و … استفاده از این تکنیک ها دور از انتظار می‌باشد.

در این موارد نیازمند به یک روش میسر و مقرون‌به‌صرفه می‌باشیم که نه‌تنها متناسب با ابعاد منطقه

(عارضه) و سرعت تغییرات باشد بلکه قدرت تفکیک مکانی موردنظر را نیز برآورده نماید.

به‌منظور رفع مشکلات فوق الذکر، روشی که به‌ تازگی برای تهیه نقشه‌های بزرگ‌مقیاس استفاده گردیده است،

اخذ تصویر توسط وسایل پرواز بدون سرنشین یا همان فتوگرامتری هوایی برد کوتاه است.

استفاده از پهپاد نسبت به سایر روش‌های نقشه‌برداری حائز برتری‌هایی است که در زیر به بخشی از آن‌ها اشاره می‌شود.

دقت بالا

دقت نسبی و مطلق محصولات تهیه‌شده در این روش وابسته به پارامترهایی نظیر کیفیت و دقت دوربین تصویربرداری، ارتفاع پرواز،

دقت تعیین موقعیت ماهواره‌ای و … می‌باشد. با در نظر گرفتن شرایط فوق امکان تهیه نقشه با مقیاس ۱:۲۰۰۰

(دقت مسطحاتی cm3 و ارتفاعی cm8) توسط این روش در این شرکت میسر می‌باشد.

سرعت‌بالا

سرعت تهیه نقشه با استفاده از این روش بسیار بالاتر از روش نقشه‌برداری زمینی و فتوگرامتری کلاسیک می‌باشد.

با استفاده از این روش بر اساس مقیاس و دقت نقشه موردنیاز ۴۰ الی ۴۰۰ هکتار در روز تهیه نقشه می‌شود.

علاوه بر آن زمان تجهیز کارگاه ،زمان دسترسی به نقاط صعب‌العبور، زمان لازم جهت هماهنگی ورود به املاک شخصی و… به‌شدت کاهش می‌یابد.

کامل بودن نقشه

برداشت جزئیات در این روش به‌صورت یکپارچه، متراکم و یکنواخت می‌باشد. این ویژگی از به وجود آمدن گپ در نقشه و هم‌چنین

تغییر میزان تراکم نقاط برداشتی(اشکال متداول در نقشه‌برداری زمینی) جلوگیری می‌نماید

که بنا بر نیاز کارفرما می‌توان ابر نقاط با فاصله  یک سانتی متر از منطقه تهیه کرد.

امکان تحلیل و آنالیزهای دفتری

در این روش تصاویر High Resolution رنگی از منطقه اخذ می‌شود. این ویژگی می‌تواند امکان تشخیص عوارض با دقت بالا را ایجاد نماید.

هم‌ چنین کنترل و بررسی نقشه، امکان اضافه نمودن عوارض نقشه و هم‌چنین تحلیل و آنالیز آن به‌صورت ستادی و با حداقل هزینه میسر می‌شود.

محصولات متنوع

محصولات تهیه‌شده از این روش دقت و تنوع بالایی خواهد داشت. ازجمله محصولات خروجی می‌توان به اورتوفتو (عکس قائم)

باقدرت تفکیک مکانی بالا، ابر نقاط رنگی متراکم و با جزئیات بالا، مدل سه‌بعدی، تصاویر موزاییک شده از منطقه و زمین موردنظر،

نقشه­ های مسطحاتی و ارتفاعی در فرمت DWG و … بسته به نیاز کارفرما از این روش ایجاد می‌شود.

تهیه نقشه مناطق صعب‌العبور

ازجمله مشکلات پیش­روی روش نقشه‌برداری زمینی عدم دسترسی به برخی مناطق و هم‌چنین عدم امکان استقرار

دوربین‌های نقشه‌برداری و عوامل آن می‌باشد که بعضاً منجر به کاهش دقت و کیفیت نقشه در آن مناطق می‌گردد.

محدودیت‌های این روش جهت دسترسی به مناطق مذکور بسیار کمتر از روش‌های متداول دیگر می‌باشد.